JO13-3 speelt een goede wedstrijd maar laat punten liggen

Na de daverende competitie-opening in en tegen Asperen, waar vorige week met 1-6 werd gewonnen, stond er vandaag een thuiswedstrijd tegen Peursum op het programma. Bij betreden van het veld leek het of die club zich had vergist en hun JO17 had afgevaardigd: vergeleken met de jongens van LRC liepen er qua lengte en lichaamsbouw bijna volwassen kerels in de rode tenues van de gasten. LRC dat, sinds de keuze van Jesse om het seizoen voort te zetten in de JO11 al een man minder in de selectie heeft, moest vandaag met één wisselspeler genoegen nemen, vanwege de afwezigheid van Janu. Gelukkig zouden de intussen vaste reserves uit de JO11-1; Levi en Danny, dan klaar met hún wedstrijd, na de rust ook op de bank plaats kunnen nemen. 

In het begin van de wedstrijd waren de paars-witten ook duidelijk onder de indruk van de fysiek van de tegenstanders. Veel persoonlijke duels werden verloren en binnen tien minuten moest Willem al voor Bart gewisseld worden omdat hij zo'n reuzenknie in zijn dijbeen gepland kreeg. Toch werd voor de trouwe supportersgroep, die eindelijk weer hun team mocht aanmoedigen, gauw duidelijk dat die kleintjes van LRC echt niet voor hun tegenstanders onderdeden. Achterin gaven Nesta, Stijn, Menno en Marwan niets weg en werden alle eventuele gaatjes dicht gelopen. En Mehmet kon, als dat dan toch nodig was, rustig de ballen die doorkwamen onderscheppen. Daarvoor, op het middenveld probeerden Jamie, Mauro, Ruben en Anas al combinerend aanvallen op te zetten.

Het was echter Peursum dat na bijna twintig minuten de eerste score aantekende. Na een hoekschop kon vanuit de tweede lijn uiteindelijk voor Mehmet onhoudbaar op doel geschoten worden: 0-1. Niet lang daarna ontstond er een enorme kans op de gelijkmaker. Bart stoomde in de zestien met de bal aan de voet op, oog in oog met de keeper. Deze bleek echter een te grote hindernis en werkte de bal weg voor de voeten van attent meegelopen Jamie. Die haalde uit, maar zag zijn schot net naast het doel de achterlijn passeren. Iets later was het weer Jamie die de gelijkmaker bijna kon aantekenen. Van de weer in het veld gekomen Willem kreeg hij de bal aangespeeld, maar dit keer verdween zijn schot net over de kruising. Aan de andere kant lukte het Peursum, eigenlijk uit het niets, om wel het net te raken. Een boogbal, geschoten van buiten de zestien, vloog over alles en iedereen heen. Oók over keeper Mehmet, die er niet bij kon maar de bal vanwege de zonstand mogelijk ook niet eens zag...: 0-2. 

Deze stand deed niet echt recht aan het veldspel van LRC, dat intussen de schroom vanwege die fysiek grote tegenstanders aardig had afgeschud. Terecht dat het daarom op slag van rust toch nog dichterbij kwam. Weer was het Jamie die in aanvallend opzicht gevaarlijk werd. Zijn boogbal de zestien in werd in eerste instantie door niemand geraakt, maar belandde toen voor de voeten van links-buiten Twan, die prachtig uithaalde en Leerdam liet juichen: 1-2.

Na rust kwam er wat verversing in het veld. Levi en Danny toonden, ondanks een flink leeftijd en lengteverschil, goed mee te kunnen in het niveau van de JO13. Samen waren ze goed voor een prachtige kans, toen Levi vanaf rechts met een mooie voorzet de bal voor de keeper schoot en Danny in de lucht deze in het doel probeerde te volleren. Helaas stuitte hij op de uitstekende doelman van de gasten. Dat lot trof meer LRC-ers, die in de tweede helft duidelijk de betere waren, maar dat niet konden omzetten in doelpunten. Dankzij verdedigende ingrepen van Marwan, Nesta en veel gaten dichtlopende Stijn, hoefde Mehmet in de tweede helft niet heel vaak in actie te komen. Behalve dan omdat hij werd aangespeeld door de verdedigers, om het spel de andere kant op te verleggen. Eén prachtige redding van Mehmet voorkwam dat het gat groter werd, zodat LRC tot het einde toe kon blijven hopen op minimaal de gelijkmaker. 
Toen Anas mooi werd weggestoken en alleen op de keeper afliep was dat moment heel dichtbij. Helaas zag hij zijn met links geschoten schot naast het doel vliegen, samen met de hoop op een resultaat. Een doelpunt hing in de lucht, maar zou niet meer vallen. Zo kreeg de uitstekende competitiestart geen gehoopt vervolg, hoewel het publiek een leuke wedstrijd had gezien en de JO13-3 ondervond dat fysiek de mindere zijn zeker niet betekent dat je kansloos bent.