JO10-1 wint in verlenging van GJS en bekert verder!

Op deze competitievrije zaterdag hadden de spelers van JO10-1 wel een officiële wedstrijd: de volgende ronde in de beker, tegen GJS JO10-1. Nadat LRC in januari in de 'achtste finales' had gewonnen van DSC dacht iedereen dat nu de kwartfinales bereikt waren. Niets bleek minder waar toen de KNVB doodleuk acht nieuwe teams liet instromen, waaronder GJS. Opnieuw een 'achtste finale' dus! Tevens een mooie test om te kijken of de spelers na een week rust weer hersteld waren van ziekte en pijntjes. 

Dat laatste leek in het algemeen wel het geval. Coaches Richard van der Wal en Rutger Ververs wisten dat ze vanwege eerdere blessures iets voorzichtiger moesten zijn met aanvaller Bart Zwarts en spelverdeler Mauro van der Wal en ook Marwan Grootbluemink voelde zich nog niet helemaal fit, maar iedereen kon gelukkig gewoon meedoen. LRC startte met Mehmet Comak op doel, Stijn Ververs rechts achterin, Jamie den Dunnen links achterin, Mauro op het middenveld, Jemmy Vermeulen linksvoor en Willem Mandemakers rechtsvoor.  Al snel werd duidelijk dat de wind vandaag een grote rol zou spelen. Startend met de wind in de rug bleek het voor de spelers best lastig om de invloed van de wind goed in te schatten. Meer dan eens werd daardoor een bal te ver voor de speler uitgespeeld en kon hij door de sterk uitkomende keeper van GJS worden onderschept. Hoewel LRC goed stond en bij momenten verzorgd combinatiespel liet zien, kon het in het eerste kwart nog niet in doelpunten van zich laten spreken. Goed om te zien was dat Jemmy, die na een hersenschudding even niet had mogen spelen, weer volop genoot van het meespelen en ook sterk aan de bal was. Helaas wist ook hij dat niet in goals om te zetten.

Dat lukte in het tweede kwart wel, toen Bart linksvoor kwam te spelen. LRC wist meer en meer druk op de verdediging van GJS te leggen. Ook Jamie, die op de postie van Mauro op het middenveld was komen te spelen, droeg daar goed aan bij. Aanvallend wist hij met bekeken steekpassjes de aanvallers richting het doel te sturen.  En Bart liet zien dat hij, ondanks wat fysieke klachten, als hij binnen de lijnen stond toch de nodige felheid in het spel kon brengen.  Halverwege het tweede kwart kreeg Bart de bal na een mooi opgezette aanval voor zijn voeten, haalde uit en schoot de 1-0 tegen de touwen.  Lekker om voor te staan, maar eigenlijk had LRC meer uit die fase moeten halen. Met de wind in de rug voetbalt het immers makkelijker dan er stijf tegenin. Toch bleef de stand tot de rust 1-0.

Na de pauze probeerden de coaches het aanvallend eens op een andere manier. De beide spitsen, Bart en Willem, kregen rust en voorin kwamen Jamie en Jemmy te lopen.  Beiden lieten zien gedreven te zijn en jaagden goed op de verdedigers van GJS. Dit resulteerde al snel in een situatie dat Jamie de bal als het ware cadeau kreeg van zijn tegenstander en vervolgens koel afrondde: 2-0. Het leek of LRC, dat duidelijk meer overwicht had, op rozen zat, maar dat was buiten GJS gerekend. De gastspelers, in de competitie uitkomend in de eerste klasse, waren er op gebrand om deze wedstrijd te winnen. En ze lieten zien dat ze ook behoorlijk kunnen voetballen! Binnen vijf minuten in het tweede kwart wisten zij de 2-0 achterstand om te buigen in een 2-3 voorsprong. Verdedigend zag het er bij LRC op dat moment niet zo best uit en daar wist GJS optimaal van te profiteren. Daarbij geholpen door de wind in de rug waren de uitbraken van GJS voor verdedigers en keeper Mehmet te veel. 
Na de time-out moest het voor LRC in het laatste kwart gebeuren. Knap van team en coaches was dat ze met die achterstand niet de koppies lieten hangen, maar gewoon hun eigen spel door bleven spelen. En eigenlijk werd, hoe verder de wedstrijd vorderde, dat eigen spel ook steeds beter. Met Mauro weer op het middenveld en Willem en Bart voorin stond er weer het vertrouwde aanvalsblok dat elkaar vaak moeiteloos wist te vinden in prachtige driehoekjes. Helaas was het ook vandaag voor Willem niet de dag om aan het einde van een aanval het net te vinden. Gelukkig is dat helemaal niet erg als je in de rol van aangever ook belangrijk voor je team kunt zijn. Na een mooie passeeractie schoof Willem de bal voor het doel langs in de richting van Bart, die alert reageerde en LRC op gelijke hoogte bracht: 3-3! Daarna liet Mehmet de thuisclub nog even schrikken toen hij de bal uitnam en in de voeten van een tegenstander speelde, maar gelukkig wist Stijn en een goede loopactie te voorkomen dat er weer een achterstand op het scorebord kwam. Intussen vorderde de tijd al aardig en geen van de ploegen wist meer tot scoren te komen. Maar anders dan bij een competitiewedstrijd moest er vandaag toch een winnaar van het veld komen. Dat betekende dat er na het fluitsignaal verlengd ging worden, met twee keer zeveneneenhalve minuut. 

De eerste helft van de verlenging bleef de status quo in stand. Willem kwam nog wel in scoringspositie, maar zijn schot ging over, net zoals een schot van Stijn, die vanuit de tweede lijn hard uithaalde op doel. Zo bleven de ploegen op een 3-3 stand. 
Voor het begin van de tweede helft van de verlenging wisselden de ploegen weer van kant. LRC had dus nog zeveneneenhalve minuut de wind in de rug. Intussen was Willem naar de linksvoor positie verhuisd en speelde Jamie in plaats van Bart voorin op rechts. Uiteindelijk pakte deze omzettingen goed uit. In deze fase bleek ook dat LRC conditioneel weer aardig op peil is. Met intussen een uur voetbal in de benen wisten de spelers nog aardig wat snelheid in het spel te brengen. Zo stoomde Willem op op links, passeerde zijn verdediger en naderde het doel. In plaats van zelf te proberen de keeper te verschalken legde hij de bal breed op Jamie, die precies op de goede plek stond om met rechts de bal in het doel te jagen: 4-3. Deze goal werd door de jongens al gevierd als een overwinning, maar er waren nog vier minuten te spelen. In die tijd kwam de winst niet meer in gevaar. Sterker nog, Jamie leek te zweven toen hij van behoorlijke afstand van het doel de ruimte kreeg om uit te halen en met een prachtig schot zijn derde van de wedstrijd maakte en definitief de hoop bij GJS de grond inboorde: 5-3. Niet veel later probeerde Mauro dat kunstje na te doen, maar dat bleef bij een poging omdat de bal snoeihard op de paal spatte. Dat kon de vreugde echter niet drukken, toen er werd afgefloten en LRC de zesde bekeroverwinning op rij kon vieren!