Weer een punt voor door ziekte en blessures verzwakte JO10-1

De JO10-1 beleeft een hele andere competitiestart dan de eerste seizoenshelft. Intussen lijkt het lek wel boven: ziekte, blessures en ongelukjes plagen de ploeg van trainer/coaches Richard van der Wal en Rutger Ververs. Na Bart Zwarts (met enkelblessure), Mauro van der Wal (knieblessure), Marwan Grootbluemink (ziek) sloot deze week ook Jemmy Vermeulen in de ziekenboeg aan, doordat hij bij een val een hersenschudding opliep. Het was dan ook niet onverstandig om het team voor de derde competitiewedstrijd te versterken met de van de JO10-2 geleende Yusuf Bal. LRC wilde namelijk, ondanks de ziekenboeg, weer eens vertrouwen kweken tegen een goede (in de competitie met twee gewonnen wedstrijden koploper) en intussen bekende tegenstander uit Tiel: Theole. Door de jaren heen speelden de ploegen al verschillende keren tegen elkaar en dat leverde telkens interessante wedstrijden op. 

Ook deze wedstrijd kan aan dat rijtje worden toegevoegd. Met Mehmet Comak op doel, Stijn Ververs rechtsachter en Jamie den Dunnen linksachter, Willem Mandemakers rechtsvoor en Yusuf linksvoor probeerden de coaches in de fitste opstelling te starten. Gelukkig mocht Mauro van de fysiotherapeut wel spelen, zij het niet te lang aan een stuk. Hij mocht in het middenveld starten. De net op tijd herstelde Bart en Marwan begonnen als wissel.
Het eerste kwart legden de beide teams mooi voetbal op de mat. LRC speelde verzorgd positiespel en Yusuf kon daar ook sterk in meedraaien. Daarmee had de thuisploeg ook een licht overwicht, maar helaas lukte het niet dat in goals om te zetten. Mooie combinaties duurden vaak net één balcontact te lang, maar ook Theole verdient complimenten voor de vasthoudende manier van verdedigen. Aan de andere kant gaven Stijn en Jamie, met daarachter Mehmet gelukkig ook niets weg. 
Aan het begin van het tweede kwart was echter een schot van Theole net te veel voor Mehmet. Hij redde in eerste instantie knap met één hand op een mooi schot, maar kon de bal net niet controleren en zag hem achter zich over de doellijn rollen: 0-1. LRC liet zich door deze tegenslag niet uit het veld slaan en ging rustig door met goed voetbal. Enkele minuten later verschafte het zich een kans door Jamie aan de bal te laten komen op het middenveld. Jamie benutte zijn handelsmerk ten volle en haalde prachtig uit op doel. De keeper van Theole zag de bal onhoudbaar langs zich zeilen: 1-1. 
Kort voor de rust ontond een levensgrote kans op een voorsprong. In een rommelige situatie, waarbij Mauro na een goede actie in het doelgebied van Theole naar de grond ging en op zijn knie belandde, werd de bal door een van de op de grond vallende gasten met de handen gespeeld. De toegekende strafschop werd door Willem goed, maar net niet hard genoeg, precies in de hoek gemikt, maar de uitstekende keeper wist hem nog net tot corner te verwerken. Zo bleef de ruststand gelijk. 

Na de limonade werd het spel minder verzorgd. Aan LRC-zijde werd duidelijk merkbaar dat de tank langzaam leegliep. Met een soort voortdurend roulatiesysteem probeerden de coaches een fit team binnen de lijnen te houden. Alleen doelman Mehmet en aanvaller Willem speelden de volle vijftig minuten. Nadeel van deze vele wisselingen was dat deze het positiespel niet ten goede kwamen. Toch wist LRC op voorsprong te komen. Uitgerekend gastspeler Yusuf toonde in een klutssituatie doorzettingsvermogen, kreeg de bal goed mee en verwerkte de bal vervolgens met een schot, door de benen van de keeper in het doel: 2-1. Lang mocht deze voorsprong echter niet duren; een minuut later wisten de gasten de stand weer gelijk te trekken: 2-2. De verdedigers van LRC hadden het zwaar met de snelle aanvallers van Theole, die telkens uit de rug wegliepen. En als de bal dan toch weer in bezit was, had LRC de grootste moeite om de goede pass naar voren te geven. Toen dat wel lukte en Willem met de bal aan de voet de ruimte opzocht, een verdediger omspeelde en op het doel schoot, spatte de kans op een voorsprong op de lat uiteen. 
Het vierde kwart bracht in de stand ook geen verandering meer. Bij beide teams leidden frustraties tot iets fysieker spel. Theole drong nog aan, maar LRC boog niet meer. Aan de overkant ontbrak de kracht om nog een vuist te maken, waardoor uiteindelijk een niet onterechte 2-2 stand op het scorebord bleef staan.