Weer overwinning in de beker voor JO10-1

Waar veel andere teams van de herfstvakantie mochten genieten, traden de jongens van de JO10-1 op het eigen Glaspark aan voor de volgende ronde in het bekertournooi. Na een overtuigende poulewinst (9 punten uit 3) was het team benieuwd naar de ploeg die twee sterke teams uit Tiel, Theole en RKTVC, in zijn poule er onder had gehouden: MEC JO10-1 uit Maurik.

LRC, dat voor het eerst in lange tijd compleet was, omdat het ook weer over linksback Marwan Grootbluemink kon beschikken, sprong uit de startblokken. Binnen twee minuten wisten de aanvallers Jemmy Vermeulen en Willem Mandemakers met snelle uitbraken het net te vinden: 2-0.  Daarna begon het overdonderde MEC de krachten wat meer te bundelen en ontstond er vooral een felle strijd op het middenveld. Gelukkig heeft LRC daar in het midden Mauro van der Wal staan die, hoewel de kleinste van het team, vooropgaat in strijdlust en inzet. 
Na tien minuten leidde nog een geheim wapen van LRC tot de 3-0: rechtsback Jamie den Dunnen haalde van grote afstand bekeken uit en trof het doel, waarmee hij tekende voor de time-out stand. 
In het tweede kwart moest na vier minuten toch ook LRC buigen. De fysiek sterke en felle tegenstanders wisten een gat in de LRC verdediging te slaan en met een schot doelman Mehmet Comak te passeren: 3-1. Daarna was het woord weer aan LRC. Via Willem (4-1) en Mauro (5-1) leek er een veilige marge op het scorebord te staan. Deze score vertekende echter de verhoudingen wat. Want LRC had het moeilijk om in het eigen spelletje te komen. Rechtsback Jamie moest alle zeilen bijzetten om zijn behendige tegenstander onschadelijk te houden en aan de andere kant merkte Marwan dat hij nog niet veel wedstrijdritme in de benen had. Ook Willem, geconfronteerd met een stevig spelende verdediger, kwam maar moeilijk in de wedstrijd en wist zo onvoldoende aan te sluiten bij het middenveld. Intussen moest Bart Zwarts op de linkerfland stevige duels met zijn mandekker uitvechten en al met al kwam er toch meer druk op de achterhoede te liggen. MEC wist die druk net voor rust ook om te zetten in twee doelpunten, waardoor de jongens met een 5-3 stand en een niet helemaal euforisch gevoel de kleedkamer opzochten. 

Na de limonade kwam Stijn Ververs voor de moegestreden Marwan in het veld. De helemaal opgeladen Stijn speelde vervolgens een sterke wedstrijd en dat was precies wat het team nodig had. Ieder gaatje aan de rechter zijkant rende hij dicht. Intussen was de multifunctionele Jemmy als linksback ingezet en schoof Jamie door naar de positie van linkeraanvaller, waardoor Willem even rust en afstand kon nemen. Deze tactische omzettingen leidden tot een ander spelbeeld. Mooier werd het er niet van, maar er werd zeer hard gestreden en ook op dat vlak lag een leerelement voor deze ploeg. Tegelijk werd de wedstrijd wel wat grimmig en de spelbegeleider moest af en toe het spel neerleggen vanwege al te harde tackles en botsingen. Dankzij tal van reddingen van Mehmet bleef het spel in deze fase doelpuntloos, waardoor de marge van twee goals in stand bleef. Resultaat was wel dat Jamie met pijn in de time-out naar de kant moest en ook Jemmy's knie bleef niet helemaal ongeschonden. 
Gelukkig konden ook Willem en Marwan weer worden ingezet. Met Willem als linker aanvaller en Bart op rechts kwam er in het laatste kwart eindelijk ook weer wat (vertrouwd) mooi aanvalsspel op de mat.  Met eerst Bart nog in de rol van aangever wist Willem de 6-3 en later ook de 7-3 te maken, waarna Willem op Bart voorzette en deze de 8-3 aantekende.  Nadat de sterkste speler van MEC nog een gaatje in de LRC defensie wist te vinden (8-4) was het slot voor Mauro, die daarmee een hele sterke wedstrijd in stijl afsloot. Zijn hoge afstandsschot was voor de keeper te lastig, waardoor hij de bal niet wist te klemmen en LRC definitief mocht juichen: 9-4!