JO10-1 blijft verrassen in de hoofdklasse!

In het halfdonker betraden de spelers van de JO10-1 het vertrouwde hoofdveld voor hun warming-up, voorafgaand aan de wedstrijd tegen RKTVC uit Tiel: een oude bekende, want daar werd eerdere jaren vaker tegen gespeeld (en vaak verloren). Al snel bleek dat het kunstlicht toch nog nodig was en met het aangaan van die prachtige verlichting ontstond bijna het gevoel van een avondwedstrijd. 

Al snel bleek dat LRC in die spotlights van plan was om het publiek eens lekker te laten smullen. Hoewel de aftrap nog door RKTVC genomen mocht worden en de gasten in het begin ook behoorlijk partij boden, was het na een kwart duidelijk dat LRC vandaag niet in de problemen zou gaan komen.
Met doelman Mehmet Comak en verdedigers Marwan Grootbluemink op links en Jamie den Dunnen op rechts was er voor de spelers uit Tiel geen doorkomen aan. Als ze dan al langs middenvelder en spelverdeler Jemmy Vermeulen waren gekomen.  En als ze al bij hem kwamen, want ook aanvallers Bart Zwarts (op links) en Willem Mandemakers (op rechts) lieten zien dat de verdediging al begint zodra de keeper van de tegenstander de bal heeft. 
De als wissel begonnen Stijn Ververs en Mauro van der Wal zagen vanaf de zijlijn dat tegen deze organisatie RKTVC weinig kon uitrichten. En als het de aan de bal wel behendige spelers dan lukte om in de buurt van Mehmet te komen ontbrak het hen vaak aan schotkracht om hem echt te verontrusten. 
Aan de andere zijde ontbrak het deze wedstrijd duidelijk niet aan schotkracht. In ieder geval niet bij de topscorer Willem. 
Na negen minuten voetbal zag hij Jemmy met de bal aan de voet opstomen en door een speler van RKTVC met een tackle van de bal gezet worden. De bal schoof door en belandde in de voeten van Willem, die geen moment aarzelde en de bal op de wreef nam en hem van behoorlijke afstand snoeihard richting doel vuurde. Met wat geluk belandde hij via paal en rug van de keeper in het doel: 1-0. 
Binnen twee minuten daarna wist Willem ook de 2-0 aan te tekenen en daarmee de voor LRC geruststellende time-out stand. Maar het zou nog veel mooier worden. Direct na de hervatting zagen coaches Rutger Ververs en Richard van de Wal terug waarop zo veel wordt geoefend: de bal werd vanaf de aftrap tussen Jemmy en Willem heen en weer gespeeld, waarna Willem, vrijgespeeld voor de keeper, met zijn linkerbeen de 3-0 binnenschoot. Aan RKTVC kant gingen al wat kopjes hangen, maar Willem vond het nog niet genoeg. Snel na de aftrap van RKTVC wist Stijn Willem in te spelen, die direct met de bal aan de voet doorstootte richting het doel van de tegenstander. Eenmaal zijn man gepasseerd, werd hij van achteren neergehaald door zijn verdediger, die zo wilde voorkomen dat de achterstand nog groter werd. Willem had weinig zin om daar aan mee te werken. Zelf ging hij achter de bal staan die aan LRC was toegekend. Het door RKTVC gemaakte muurtje werd volkomen door hem genegeerd en met een mooie krul wist hij ook de keeper het nakijken te geven: 4-0! Met deze comfortabele stand werd het heerlijk voetballen. LRC gaf niets weg en iedereen had zin om voor elkaar te werken. Dat er dan ook nog een speler in het team loopt die vandaag kennelijk gouden schoenen heeft aangetrokken, is alleen maar mooi meegenomen. Want ja, ook de 5-0 kwam op naam van Willem. En de show was nog niet over. Enkele minuten voor rust was er weer een pareltje van combinatievoetbal met Marwan, Mauro, Bart en Willem. Deze ontving de bal aan de linkerkant van het veld, net over de (denkbeeldige) middenlijn. In plaats van weer eens aan een actie te beginnen vond hij het een mooi moment om een stukje fluweel op zijn schoen te plakken en daarmee uit te halen: met een prachtige boog verdween de bal over alles en iedereen, inclusief de keeper, in de verre hoek van het doel: 6-0! Met deze dubbele hattrick tekende hij voor de ruststand. 

Eenmaal uit de kleedkamer gekomen bleek het best lastig de concentratie vast te houden met zo'n stand. Ook RKTVC was duidelijk niet van zins om tegen dubbele cijfers op te lopen en stelde alles in het werk om de druk op LRC op te voeren. Dat leidde ook vrij snel na de rust tot een tegentreffer: 6-1. Daarna hielden de ploegen elkaar aardig in evenwicht. Het duurde tot in het laatste kwart voor er weer een score aangetekend kon worden. Jemmy en Bart, die in deze fase de voorhoede vormden, brachten aardig wat fysiek werk in om dichtbij het doel van RKTVC te komen en beiden beloonden zichzelf en hun team. Jemmy tekende na een mooie actie voor de 7-1 en Bart een minuut later idem dito voor de 8-1.  Daar tussendoor was verdediger Marwan enkele keren met een doelpoging actief, nadat de bal, zoals ook getraind, door de aanvallers een linie terug was gelegd. Uiteindelijk was het RKTVC dat de eindstand op het bord zette, door na een corner de bal koppend in het doel te werken 8-2. 

Met deze overtuigende uitslag verschafte LRC zich een prachtige positie op de (officieuze) ranglijst. Met nog één wedstrijd te gaan staat LRC verrassend op plaats drie; met zelfs zicht op plaats twee, want daar prijkt nu Pelikaan, dat met één wedstrijd meer slechts één punt meer heeft. Op naar de laatste wedstrijd van deze seizoenshelft: volgende week thuis tegen RBC!