Competitie
Hoofdklasse 02
Datum
23 november 2019 10:00
Accommodatie
Onbekend
Voor het eerst traden de jongens van de JO10-1 aan op één van de nieuwe grasvelden van LRC. Op veld 3 werd de intussen bekende en leuke tegenstander uit Papendrecht: Drechtstreek ontvangen. Na vorig seizoen een ruststand van 4-0 voor Drechtstreek omgebogen te hebben in een 4-4 eindstand én na bekerwinst van 4-8 aan het begin van dit seizoen, trad LRC dit competitietreffen met vertrouwen tegemoet.
Met Mehmet Comak in het doel, Stijn Ververs achterin op rechts, Jemmy Vermeulen achterin op links, Mauro van der Wal in het midden, Jamie den Dunnen links voorin en Willem Mandemakers rechts voorin, begon LRC met overwicht, maar wist dit tien minuten lang niet om te zetten in doelpunten. Dit was ook de verdienste van Drechtstreek, dat kort op de man verdedigde en LRC, vooral op de linkerfklank, aardig klem wist te zetten. Ook Mauro, die niet helemaal fit uit bed gekomen was en op een halve banaan voetbalde, had moeite om aan de bal te komen. Telkens was zijn, flink grotere, tegenstander er die voorkwam dat Mauro kon aannemen en het spel naar de rechterkant kon verleggen. Op rechts wist Stijn regelmatig wel Willem aan te spelen, die vervolgens op de flank door kon stoten richting doel van Drechtstreek. Zijn schoten konden echter telkens worden gekeerd. Trainer Richard van der Wal zal na tien minuten met genoegen hebben gezien dat precies dat waar afgelopen week op werd getraind de ban brak: Na weer te zijn aangespeeld door Stijn passeerde Willem zijn verdediger, bereikte bijna de achterlijn en legde keurig af op Mauro die, nu losgekomen van zijn tegenstander, goed mikkend op doel schoot en de doelman passeerde: 1-0. Helaas duurde de vreugde niet lang. Ook Drechtstreek toonde dat het best kan voetballen en geen zin had in een nederlaag. Nog diezelfde minuut werd ook Mehmet gepasseerd (1-1) en moest LRC opnieuw op jacht naar een voorsprong. Die zat er echter nog niet gelijk in. Kort na het begin van de eerste time-out was het Drechtstreek dat de voorsprong pakte: 1-2. Intussen waren Marwan Grootbluemink voor Jemmy en Bart Zwarts voor Jaimie binnen de lijnen gekomen, in de hoop dat het ook op de linkerfklank wat beter ging draaien. Toch bleef het spel van LRC hier en daar nog rommelig en onvoldoende zuiver, zodat soms onnodig balverlies werd geleden. Gelukkig wist LRC de achterstand nog voor de rust in een voorsprong om te zetten. Voor de tweede keer was het Willem die voorgaf op Mauro, die weer scorend zijn team bij de hand nam en de stand naar 2-2 bracht. Twee minuten voor rust bediende Willem ook Bart, die gretig speelde en hier wel raad mee wist: 3-2. Ook Willem zelf was nog dichtbij een doelpunt. Hij passeerde zijn verdediger, haalde van ver hard uit en zag de bal maar net aan de verkeerde kant van de doelpaal langsschieten. Zodoende bleef de ruststand bepaald op 3-2.
Na rust kon LRC echter niet lang van de voorsprong genieten. Drechtstreek wilde niet verliezen en zette direct aan om gelijk te komen. Twee minuten na rust lukte dat ook: 3-3. Voor LRC was dat het sein om een tandje bij te schakelen. Jamie, intussen in plaats van Stijn rechtsachter spelend gaf zijn tegenstander geen centimenter ruimte meer en ook Marwan op links weerde zich goed. Ook Bart toonde zich links voorin een voorbeeld van strijdlust. Twee minuten na de tegengoal verloor hij de bal, sprintte achter zijn tegenstander aan, heroverde de bal, speelde een man van Drechtstreek uit en wist hem vervolgens met een uiterste krachtinspanning ook langs de keeper te tikken: 4-3. Een paar minuten later kon LRC dan eindelijk het verschil echt vergroten. Mehmet bediende met een verre uittrap Willem, die na de stuit achter de rug van zijn verdediger vandaan opdook en prachtig met buitenkant rechts de bal met een lob over de uitkomende keeper werkte: 5-3. Deze goal bracht het besef dat die verre uittrappen van Mehmet als een krachtig wapen konden worden gebruikt. Voordat dit ook verder resultaat had wist Drechtstreek net voor de time-out nog wat terug te doen. Mooi combinerend sneden ze door de linies van LRC heen en wisten ze met een bal in de verre hoek voor de laatste keer deze ochtend Mehmet te passeren: 5-4.
Het laatste kwart zou echt voor LRC zijn. Met Jemmy in het midden voor de moegestreden Mauro en de gretige spitsen voorin kwam de druk steeds meer op de achterhoede van Drechtstreek te liggen. Bart dreef zijn verdediger tot wanhoop door nooit op te geven en op rechts dolde Willem zijn tegenstander met handige passeeracties. Drie minuten na de time-out wist Willem zo'n actie ook met een doelpunt te bekronen: 6-4. De 7-4 was weer een één tweetje tussen doelman Mehmet en aanvaller Willem. Mehmet trapte ver uit, Willem was zijn tegenstander te snel af en volleerde de bal in het doel. Doelman Mehmet vond twee assists echter niet genoeg en schoot nog een keer hard op het doel van zijn collega aan de andere kant. Deze verslikte zich in de bal en wist hem nog wel weg te tikken; precies in de richting van aanstormende Bart en Willem. De laatste tikte hem tegen de touwen en kreeg de goal eerst op zijn naam, maar wist na afloop te vertellen dat de bal daarvoor al over de achterlijn was geweest. Een deel van de ouders dat als doellijntechnologie stond opgesteld had dit ook waargenomen, zodat uiteindelijk in de kleedkamer voor doelpuntenmaker Mehmet kon worden gejuicht! Daarmee wist LRC voor de tweede keer dit seizoen met 8-4 te winnen van Drechtstreek en zo een mooie prestatie op de mat te leggen.
