Door het oog van de naald.

Buren LRC 1

Buren LRC 2

Buren LRC 3

Door het oog van de naald

Een paar minuten voor tijd: een oorverdovend gejuich klinkt vanaf de zijlijn. De jongens maken het winnende doelpunt. En dat is voor de ouders misschien wel een grotere oplichting dan voor het team zelf. We zijn vandaag te gast in Buren. De bladeren kleuren geel en rood, er waait een guur briesje. Het is definitief herfst. Gelukkig is het wel opgehouden met regenen. De scheidsrechter in oranje-zwart loopt nog dapper in zijn korte broek. Wij staan te rillen in onze winterjassen. Het fluitsignaal; ze zijn begonnen. Een beladen wedstrijd, dat is het op voorhand al. Buren staat op de ranglijst direct onder LRC op de tweede plaats. De jongens weten dus wat hen te doen staat vandaag. “Wat gaan we doen?” vragen Steven en John. “Winnen!” klinkt het in koor. Maar dat bleek nog niet zo makkelijk…

De eerste helft weet oranje-zwart eigenlijk niet goed raad met het lichtvoetige spel van onze jongens. Soepel dartelen ze door de verdediging heen, al zijn ze vaak te voorzichtig. Snel valt het eerste doelpunt. Thijs scoort na een mooie voorzet van Djamiel. En maar een paar minuten later scoort Djamiel zelf de 0-2 na de assist van Nathan. Een lekker begin. Toch is ook Buren bij tijd en wijlen gevaarlijk met hun ruwere ‘hakken en zagen’ voetbal.  Het levert hen de 1-2 op. Gelukkig weet LRC er in de eerste helft nog twee doelpunten uit de slepen. Het lage schot van Djamiel blijkt te lastig voor de grote keeper van Buren. En ook het vierde doelpunt is voor Djamiel. Het is rust. Tevreden gaan de mannen de kleedkamer in.

Wat er een kwartier later met beide ploegen is gebeurd, is een raadsel. Oranje-zwart heeft zich herpakt, onze jongens zijn volledig de weg kwijt. Veel balverlies, slordige passes, ze lijken volledig ingekakt. Buren straft dit na een paar minuten genadeloos af met een tegendoelpunt. En na ook nog een penalty tegen wordt het ineens onnodig spannend. De stemmingmakerij van de tegenstanders langs de lijn helpt daar niet bij. We worden er allemaal chagrijnig van. Sergios weet de 4-4 nog een tijdje tegen te houden met een prachtige redding uit de goal. Maar de spirit is er echt uit bij de jongens. Gelukkig is Sem zijn felheid niet kwijt en voorkomt nog meer tegendoelpunten.

Waar we bang voor waren, gebeurt: het wordt 4-4. De spanning loopt hoog op. Het is erop of eronder nu. Ook de tegenstander is zich daarvan bewust. Het geschreeuw van de Burense ouders werkt aanstekelijk; dat kunnen wij ook! Waar in het verleden de kopjes gingen hangen, lukt het de jongens nu gelukkig om te blijven knokken. Volledig terecht wordt hun harde werken beloond; Nathan scoort in de laatste minuten van de wedstrijd het verlossende doelpunt.  Wat een wedstrijd! Opgelucht en tevreden lopen we naar de kleedkamer.