LRC JO13-1 weer op goede pad

Het was nog donker toen de mannen van Trann en Rody zich moesten verzamelen om de reis naar Ottoland te maken om daar 8:30 uur af te trappen tegen de plaatselijke VVAC de nummer 2 van de ranglijst.

Dit gebeurde zonder Wessel, Renzo en in de vorm van Yannick en Daniël werd hiervoor vervangend personeel gevonden.

Eenmaal aangekomen in Ottoland werd ook duidelijk dat Platon er ook niet bij zal zijn waardoor we de strijd met slechts één wissel moesten aangaan.

Gezien we de laatste weken nogal ruim verloren en onze tegenstander ook ruim gewonnen hadden van Nivo Sparta onze tegenstander van vorige week was er onder de meegereisde supporters weinig hoop op een goede afloop er werd zelfs gesproken dat ze het knap zouden vinden wanneer het geen dubbele cijfers zal worden.

Dezelfde supporters werden verrast natuurlijk had de tegenstander de bal maar er werd goed en vooral fel verdedigt door de paars-witten en nadat de thuisploeg al een aantal kansen (twee keer in het zijnet) niet wist te verzilveren waren wij aan de beurt Daan wist over de linkerkant op snelheid door te breken hij probeerde de bal in de verre kruising te krullen maar zijn bal draaide iets van het doel af waardoor hij rakelings langs de verkeerde kant van de paal naast ging.

De toon was gezet en het was al halverwege de eerste helft de stand was nog altijd 0-0 iets wat voor de paars-witten al een aantal weken niet was gebeurt en dan ook nog eens met een gure novemberwind tegen.

Toch kwam daar nog een eind aan toen Jorris zich gewonnen moest geven doordat een aanvaller van VVAC een schot vanaf de zestienmeterlijn loste en zo de 1-0 op het scorebord zette.

In de vorige wedstrijden gingen de kopjes van de paars-witten daarna vaak naar beneden hangen maar nu niet het spelbeeld bleef hetzelfde er werd voor iedere meter veld  fel geknokt om het de tegenstander lastig te maken.

We kregen zelfs een enorme kans om de rust in te gaan met een gelijke stand het was wederom Daan die net over het doel kopte uit een Corner vanaf de rechterkant.

Ondanks de 1-0 achterstand waren de meegereisde supporters toch tevreden ze spraken over een goede eerste helft terwijl ze koffie/Thee dronken met een oliebol (traktatie van de opa van Joris van Bruchem) ze hoopte dat dit in de tweede helft een vervolg zou krijgen.

Tot genoegen van alles wat iets met de paas-witten had kwamen de mannen sterk uit de kleedkamer en geheel brutaal na ongeveer 5 minuten spelen kreeg Maurits net iets buiten de zestien de bal voor zijn schoenen hij wist de bal voor zijn favoriete rechtervoet te krijgen en besloot het maar eens te proberen en tot genoegen van de paars-witten ging de bal met een mooie boog over de keeper en tegen de netten voor het eerst in lange tijd mocht hierdoor de gelijkmaker worden gevierd want de 1-1 stond op het scorebord.

De thuisploeg moest weer op zoek naar herstel maar gesteund door de goal van Maurits en het goede spel was dit niet makkelijk voor hen er moest zelfs een ongelukkig moment van Daniël aan te pas komen.

Hij probeerde de tegenstander die de zestien ingedrongen was te stoppen maar was iets te laat waardoor hij de aanvaller over zijn been zag vallen de scheidsrechter kon niets anders doen dan de bal op de stip te leggen.

Zowel langs als op het veld was de spanning te voelen de aanvaller nam zijn aanloop hij schoot Jorris dook naar de rechterhoek de bal kwam boven hem tegen de lat hij stond op want inmiddels was de bal helaas voor de voeten gekomen van één Ottolander  terecht gekomen pijlsnel kwam Jorris weer overeind maar hij was toch te laat om het schot van de Ottolander te keren we keken weer tegen een achterstand aan 2-1.

Ondanks deze teleurstelling volgde er een interessante schouwspel vol met spanning  de thuisploeg deed zijn uiterste best om de voor hun bevrijdende derde treffer te maken.

De mannen van Trann en Rody waren niet van plan hieraan mee te werken Sterker nog Stijn ging in de spits om te proberen aan de andere kant iets te forceren en drie minuten voor het eindsignaal kwam het moment van de wedstrijd een aanval van Maurits leek dood te bloeden maar hij hield er wel een corner vanaf de linkerkant aan over, Djaego ging erheen om hem te nemen en net als bij de penalty die we tegen kregen was de spanning te voelen volgens mij stond bijna de gehele thuisploeg in hun eigen zestien, Djaego krulde de bal strak voor richting Luuk die op een goede plek voor het doel stond hij wilde de bal in de goal koppen maar een verdediger van de thuisploeg was hem voor en de 2-2 stond op het scorebord.

In de laatste minuut kwam het laatste moment van spanning voor rekening van de thuisploeg met een aanval over hun rechterkant wisten ze de bal voor te geven deze kwam bij de tweede paal terecht waar geheel een aanvaller vrijstond maar gelukkig voor de Leerdamse formatie raakte deze aanvaller de bal totaal verkeerd waardoor hij naast het doel van Jorris terecht kwam.

Niet lang daarna kwam het verlossende laatste fluitsignaal en voelde de 2-2 gelijkspel die op het scorebord stond als een overwinning.

Nu is het te hopen dat deze strijdlust vast gehouden kan worden in de komende wedstrijden als we tegen tegenstanders komen die vlak boven ons op de ranglijst staan.