LRC JO13-1, honger naar de bal

Na twee weken op wedstrijdniveau niets te hebben gedaan kwamen vandaag onze Brabantse vrienden uit Den Dungen op bezoek om de krachten te meten met de mannen van Bert.

We moesten het doen zonder Platon en Cas die beide nog op vakantie waren, maar de lang geblesseerde Stijn was wel weer van de partij en daarnaast had Bert bij JO 11-1 Lyam weten te strikken zodat we met twee wissels op de bank konden starten.

Na de twee weken rust te hebben gehad was duidelijk te merken dat de paars-witten er zin in hadden al snel werd de bal op geëist en volgde mooi combinatievoetbal van onze kant. Het was ook niet lang wachten op de eerste kansjes.

Na tien minuten spelen kregen we een corner van de rechterkant en Maks probeerde deze in te koppen maar hij kwam in de kluts terecht gelukkig was Daan met zijn sliding snel erbij en kon op de grond liggend toch zijn voet tegen de bal krijgen die zelfde bal zagen we richting de keeper gaan die nog probeerde erop te duiken maar hij was te laat waardoor het krachtsverschil eindelijk op het scorebord te lezen was de 1-0 kon worden gevierd.

Enkele minuten later ging Renzo net iets voor de middenlijn zijn directe tegenstander op snelheid voorbij die op zijn beurt hem aan zijn arm pakte waardoor Renzo zijn actie niet door kon zetten.

De scheidsrechter had dat ook gezien en gaf Renzo een vrijetrap. Vanuit de trouwe supportersvak riep men dat Renzo door moest gaan naar voren ondertussen was Djaego naar de plaats gelopen waarvandaan de vrijetrap genomen moest worden en dezelfde supporter riep naar Djaego dat hij de bal naar Renzo moest spelen dit gebeurde ook en Renzo kreeg de bal in zijn voeten achter de verdedigingslijn en kon hem meenemen richting de keeper die voor hij het wist de bal voor de tweede keer uit het net mocht vissen.

Vijf minuten later volgde er een goed uitgevoerde aanval over de rechterkant waar uiteindelijk Maurits de bal binnen de zestien wist te brengen hij zag dat Djamiel al klaar stond en schoof de bal naar hem toe op zijn beurt wist Djamiel met een puntertje de 3-0 tegen de netten te werken. Een paar minuten voor het rustsignaal besloten deze twee spelers om weer hetzelfde te doen alleen nu andersom Djamiel bracht Maurits in stelling die de 4-0 ruststand op het scorebord wist te verzilveren.

Tijdens de limonade was de wind ook iets wat meer komen opzetten op het Glaspark en dat had wat consequenties voor de tweede helft.

Met de wind tegen kwam er een extra tegenstander erbij waardoor de mannen van Bert het fris ogende  spel van de eerste helft niet meer wist vast te houden.

Onze Brabantse vrienden kwamen hierdoor ook vaker op onze helft buurten en wisten een enkele keer vooral wanneer Maks iets te ver naar voren was door te breken.

Na tien minuten spelen wisten ze zelfs het net te vinden, maar André had de vlag al in de lucht gehouden en toen hij de goed fluitende scheidsrechter bij zich had geroepen nam hij het vlagsignaal over. Zo zie je maar weer de mannen van Bert hebben geen var nodig zolang André erbij is.

Enkele minuten later maakte Djaego een overtreding op het middenveld die met geel bestraft werd waardoor we met tien man kwamen te staan daarnaast waren de weergoden met nog meer verzet gekomen om het spel voor de mannen van Bert nog moeilijker te maken het was gaan hagelen. Tot tweemaal toe wist Jorris door goed uit te komen een tegentreffer te voorkomen en heel lang zag het erna uit dat de ruststand ook de eindstand zal worden maar enkele minuten voor het laatste fluitsignaal moest Jorris toch toestaan dat onze Brabantse vrienden met een eretreffer op zak terug gingen naar het zuiden van het land.

De 4-1 overwinning was verdiend en zeker gezien hoe de eerste helft verlopen is hoopvol voor de komende periode.

We kijken weer omhoog en hopen volgende week weer te stijgen naar de derde plaats wat naar alle waarschijnlijkheid het hoogst haalbare is voor dit seizoen.