LRC JO13: herstel na verlies in topper

Na de verloren topper moesten Bert en zijn mannen de strijd aangaan in en tegen het Brabantse Sleeuwijk.

Zowel Djamiel als Wessel waren niet fit en waren deze wedstrijd er slechts bij om hun team-maatjes aan te moedigen daar in tegen was Renzo er weer bij zodat Bert met één wissel op de bank het treffen met de Brabantse tegenstander aan moest gaan.

Na het eerste fluitsignaal waren de paars-witten nogal slordig van start gegaan en we moesten blij zijn dat de eerste Brabantse aanval naast gekopt werd door hun spits.

Enkele minuten later werden we weer gewaarschuwd toen de thuisploeg wederom een grote kans om zeep hielp. Vanaf die kans veranderde het spel doordat onze middenvelders iets meer greep kregen waardoor het spelbeeld iets vaker op hun helft zich afspeelde. Dit gebeurde wel zonder al te veel gevaar te verrichten er was slechts sprake van kleine kansjes. Vlak voor het rustsignaal werd Maurits onderuit gebeukt binnen het zestienmetergebied maar de scheidsrechter zag er niets in wat buiten de regels zou zijn gebeurd. Dat zagen de paars-witten wel anders maar de protesten van Bert werden genegeerd en zo gingen we met de brilstand richting de limonade.

Ook de tweede helft verliep rommelig vooral doordat het veld enorm klein gehouden werd vanwege het feit dat zoal elke aanvalspoging over de linkerflank verliep. De spelers die op de rechterflank stonden kwamen automatisch ook naar binnen en zo was het speelveld erg klein. Toch lukte het Maurits om een slalom met succes af te ronden en stonden we na een kleine tien minuten spelen met 0-1 voor.

Na de openingstreffer veranderde het spelbeeld niet het bleef rommelig met nauwelijks iets en aan beide zeiden waren geen echte spannende momenten te benoemen. Tot het moment dat Maurits wederom met een slalom zich in de zestienmeter worstelde en juist op het moment dat hij wilde uithalen werd hij aan zijn arm getrokken.

Iedereen zag dat behalve de man met de fluit in zijn hand en wederom volgde er protesten vanuit het paars-witte kant nu werd Bert verzocht te stoppen met protesteren anders moest hij het vervolg als toeschouwer gaan volgen, maar gelukkig gebeurde dat niet waardoor we de wedstrijd wel konden uitzingen met een leider op de bank.

Vlak voor tijd werd Platons directe tegenstander zo boos dat de twee een beetje duwde tegen elkaar

De scheidsrechter kwam tussen de drie (Cas was ook supersnel Platon komen helpen door de tegenstander bij hem weg te duwen) en de leider van de thuisploeg haalde de aanstichter van het opstootje van het veld door hem te wisselen zo was alle vrede weer op het veld terug.

In het vervolg gebeurde er niets waardoor we met drie punten op zak weer terug naar Leerdam af reisde en met die drie punten werd de derde plaats weer veilig gesteld. Het geen waar we nog vier wedstrijden voor moeten zien te winnen en wanneer in deze vier wedstrijden de nummer twee punten verspeeld is stijging naar de tweede plaats op de ranglijst ook nog mogelijk.