LRC JO13-1, meer verdient

Met de wetenschap dat we het zonder Maurits moesten stellen gingen we met een beetje angst richting Dordrecht waar we tegen koploper EBOH onze tweede competitieduel gingen spelen. Wel was Renzo er weer bij net als Stijn die al weer voor een halve wedstrijd in te zetten was.

Toch was de puzzel nog niet compleet omdat Bart en Max met uitwedstrijden er nooit bij kunnen zijn en Bert er ook niet was stelde André (van der Stelt) zich beschikbaar om de taak van leider op zich te nemen.

Vanaf de aftrap ontstond er gelijk een aantrekkelijk duel waarin de paars-witten wel onder druk werden gezet maar toch lang stand wisten te houden.

De thuisploeg wist een tweetal kansen te creëren maar deze waren allebei een prooi voor Joris Klaren. 

Aan de andere kant was het ook bijna raak toen Djaego een vrijetrap vanaf de rechter kant (zeg maar een bijna corner) strak voorzette en een verdediger ter nauwer noot  voor Cas de bal weg kopte maar deze ging richting het doel en helaas voor de mannen van André wist de keeper deze bal nog tot corner te verwerken.

Enkele minuten later kon Djamiel ons op voorsprong zetten toen hij alert was op een te zacht gespeelde bal van een verdediger richting de keeper die bijna op de zestienmeterlijn stond.

Zijn schot ging wel voorbij de keeper maar had niet genoeg snelheid om de lijn te passeren en kon zo gemakkelijk tegen gehouden worden door een verdediger.

Het zag er naar uit dat de brilstand nog te lezen was op het scorebord bij de rust ware het niet dat de Dordtse thuisclub hier anders over dacht met een dat moet gezegd worden perfect uitgevoerde aanval over diverse spelers kwam de bal uiteindelijk bij hun spits terecht die bepaalde om de 1-0 op het scorebord te zetten.

Na de limonade kwam de wedstrijd echt goed opgang vanaf de aftrap zette Renzo goed druk op de verdediging en versierde zo een corner.

Djaego wist de bij de eerste paal inlopende Max te vinden die op zijn beurt voor de paars-witten de gelijkmaker wist in te koppen.

Nog maar net klaar met het vieren van dit doelpunt liep de verdediging meteen achter de feiten aan toen de Dordtse aanvallers  meteen tegen scoorde  waardoor het scorebord binnen één minuut beide getallen er één bij kon tellen en zo op 2-1 stond.

Weer vijf minuten later werd het ook nog eens 3-1 waardoor we op zoek moesten naar de aansluitingstreffer.

Dus gingen alle remmen los en dacht Daan die met de bal de zestien was ingelopen te kunnen gaan uithalen maar hij werd bij zijn arm gegrepen waardoor hij niet vrijuit meer kon schieten.

Dit was de zeer goed fluitende scheidsrechter niet ontgaan waardoor Daan het nogmaals mocht proberen dit keer vanaf de penaltystip en het bleek een koud kunstje te zijn en omdat er verder niet meer gescoord werd was het dus de 3-2 eindstand gezien de verhouding op het veld hadden de mannen wel een puntje verdiend maar deze kleine nederlaag (waar vooraf voor getekend zal worden) mogen de spelers gezien hun inzet toch als een overwinning beschouwen.