Veerkracht overwint het gebrek aan beleving

Vandaag de wedstrijd uit tegen Everstein JO15-1. Het is de derde competitiewedstrijd van het seizoen. We staan in de middenmoot met 1 gewonnen en 1 verloren wedstrijd. Het is wennen in de junioren voor dit team maar met de week groeit het vertrouwen en zien we dat het voetballend beter gaat. Er wordt ook goed en intensief getraind en de sfeer in de ploeg is goed. Je zou dan zeggen dat die lijn wordt doorgetrokken tegen Everstein. Een ploeg waarvan we zien dat ze grote uitslagen kunnen behalen tegen hun tegenstanders, maar verrassend genoeg ook kan verliezen zoals vorige week tegen NOAD'32. Met een aantal dispensatiespelers uit "de B" bij Everstein en een aantal vervroegd doorgeschoven spelers uit "de D" bij ons weet je dat je het op het fysieke vlak moeilijk gaat krijgen. Daarom legt Rick van te voren de tactiek van vandaag goed uit op het coachbord. Er worden duidelijke afspraken gemaakt en de jongens knikken instemmend. Niets aan het handje zou je zeggen. Het weer is goed, het kunstgras gelukkig niet te droog. In de warming-up geeft Quinten aan toch niet te kunnen starten. Maarten vervangt hem en we zetten iets om in het team.

Grensrechter Mischa is er vandaag niet bij en leider Marco neemt het stokje over. Darél is vandaag aanvoerder aangezien Quinten geblesseerd is en kiest voor balbezit bij de aftrap. De eerste 5 minuten gaan eigenlijk best aardig. Er wordt door beide teams voorzichtig gevoetbald en echte kansen komen er niet. Het is dan ook zo jammer dat, door verkeerd wegwerken van keeper Maikel en de matige reactie van de verdediging, de 1-0 valt. Een doelpunt is niet erg. Je kunt gewoon terugknokken in de wedstrijd, maar bij JO15-2 werkt het vandaag anders. Een massaal gebrek aan beleving binnen het team om het tij te keren. Elkaar opjutten, aanmoedigen is er niet bij en Everstein loopt in 24 minuten uit naar 6-0! Werkelijk elke tactische afspraak wordt geschonden en Rick grijpt in door enkele wissels. We lopen van het kastje naar de muur als een kip zonder kop en dat ziet er echt heel raar uit hoor. Vlak voor rust valt ook nog de 7-0. In de eerste helft hebben we 1 kans gekregen. Een goede pass van Jacey op Daniël maar hij mist in de 1 op 1 met de keeper.

Gelukkig is er de rust om het team terug op de rails te krijgen. Een korte donderspeech van Rick over afspraken en beleving gaat snel over in helemaal opnieuw beginnen. Net als bij de pupillen. Gewoon 0-0 en dit drama vergeten. Het bord komt er weer bij, herhaling van afspraken en focus op de beleving met elkaar.

En....het lukt, beleving gaat over in veerkracht. Vanaf het begin van de tweede helft is LRC een gelijkwaardige tegenstander aan Everstein. Er is inzet, ballen worden veroverd, schoten worden geblokt, ze coachen elkaar en het vertrouwen groeit met de minuut. In de 42e minuut wordt Daniël weggestuurd op een lange bal en hij is er eerder bij dan de keeper, maar wordt wel naar de zijkant gedwongen. Dean geloofde in de sprintkracht van Daniël en liep goed mee. Daniël zet voor en Dean schiet raak. Een simpel doelpunt maar wel één waar geloof uit sprak.  Drie minuten later een heerlijke counter. Dean krijgt op het middenveld de bal en met een bal op maat bedient hij Daniël in de diepte, die met een weergaloze lob de keeper verschalkt. BAM....0-2, zo willen we het zien! Wat een veerkracht! Een aantal jongens kampt met lichte blessures en we wisselen door en lijken met 7-2 te eindigen. Een onhandige overtreding van Nathan in ons eigen strafschopgebied levert Everstein een penalty op. 8-2 eindstand, of eigenlijk 1-2.

We hopen dat de jongens wakker zijn geschud en dat dit soort begin aan een wedstrijd historie is. Totaal onnodig. Maar de veerkracht was te prijzen en dat is ook wat waard, alleen geen punten. We worden gecomplimenteerd door één van de coaches van Everstein met ons spel in de tweede helft. Volgende week oefenen we thuis tegen De Bilt JO14-1 en de week erna gaat de competitie weer verder.