Nuttige eerste oefenwedstrijd LRC Leerdam

Ondanks de late afzegging van de tegenstander op vrijdagmiddag kon LRC Leerdam toch haar eerste oefenwedstrijd spelen. Tegenstander was Scherpenzeel dat met hetzelfde probleem te maken kreeg en konden beide verenigingen elkaar later op vrijdag vinden. De wedstrijd werd gespeeld op het kunstgras van Scherpenzeel en leverde voor beide trainers ongetwijfeld aanknopingspunten op om mee verder te gaan. LRC Leerdam wist met 1-5 te winnen maar dat was alleen voor het gevoel belangrijk.

Voor beide elftallen was het de eerste wedstrijd van het seizoen in voorbereiding op wat komen gaat, beker en competitie. LRC was naar Scherpenzeel getrokken met een voltallige eerste selectie al ontbreken drie spelers maar kwantitatief maakte dat weinig uit. Alle spelers aanwezig en alle spelers kwamen ook aan voetballen toe, alleen doelman Jeffrey Ruitenbeek speelde, volgens afspraak, de volle 90 minuten.

Scherpenzeel gebruikte ook meer dan 11 spelers, ook bij de thuisclub kwamen alle spelers in het veld. Het gaf soms een wat rommelig beeld want waar LRC vooral in de rust wisselde deed de thuisclub gedurende de tweede helft.

Voor beide trainers was het een belangrijk duel, niet zozeer waar het de uitslag betreft al geeft winnen toch een ander gevoel dan verliezen maar daar kan iedereen wel mee leven. Het ging vooral om de indruk die spelers maken, hoe men conditioneel ervoor staat en met welke gretigheid men aan het seizoen begint. Zeker met het oog op het feit dat er in aantal wat te kiezen is voor Koen Janssen.

LRC had vorig seizoen het probleem dat men een veel te krappe selectie had waardoor er soms noodgedwongen beslissingen genomen moesten worden. Komend seizoen is dat, in zuivere aantallen, wat anders. Men kan nu beschikken over een selectie van 25 spelers, inclusief drie keepers. De concurrentie is dus toegenomen en dat is voor het niveau alleen maar prima, aan de begeleiding de taak te zorgen dat spelers hier allemaal goed mee omgaan.

Wat spelers kunnen die al wat langer bij LRC spelen weet men wel, nieuwsgierig was men vooral naar de kwaliteiten van ,,nieuwe spelers’’. Ieder seizoen zijn er wel mutaties maar hoe vallen ze in de groep. Nu kan er na een, voor de meeste, halve vriendschappelijke wedstrijd absoluut geen oordeel geveld worden, laat staan conclusies getrokken. Maar wat op de training al zichtbaar was bleek ook in het duel waarin men gretig was. Enkele zelfs te gretig het duel wilde ingaan hetgeen regelmatig tot balverlies leidt. Maar dat LRC enkele spelers heeft die potentie hebben is wel zeker en dat is een geruststellende gedachte.

LRC speelt nog zes oefenwedstrijden en drie bekerwedstrijden alvorens men aan de eerste competitiewedstrijd gaat beginnen. Het zou voldoende tijd moeten zijn om tot een afgewogen elftal te komen dat in Utrecht, op 23 september, aan de start zal staan. Dat er in dat proces ook spelers wat teleurgesteld zullen worden staat als een paal boven water en daar komt de rol van de begeleiding weer om de hoek kijken.

Tegen Scherpenzeel werd het, voor een eerste duel, zeker een leuk duel waarin de thuisclub alles toch ook vooral voetballend wilde oplossen. LRC ging daar goed in mee al was de opstelling voor de rust van dien aard dat het behoorlijk wennen was.

Men speelde met de volgende spelers:
Jeffrey Ruitenbeek, Robby van de Wetering, Steven Boekhout, Thomas Heideman, Jeffrey Winkelman, Akram Chentouf, Dennis Bot. Cedan Ozan, Ali Yilmaz, Ansu Camara en Cedric Sangwa.

Dat leverde een teams op waarvan slechts drie spelers ook vorig seizoen in het eerste elftal stonden. Dat het daarom zoeken en wennen was is begrijpelijk. Na de rust was het iets anders toen er meer ,,bekende’’ gezichten op het veld stonden. Al kwamen voor de rust al Ricardo Papilaja en Wesley Swets binnen de lijnen omdat Dennis Bot en Steven Boekhout geblesseerd raakten en men geen risico wilde nemen.

Het was allemaal onwennig en hoewel dat ook bij Scherpenzeel het geval was kreeg die ploeg tocht de eerste kans, doelman Jeffrey Ruitenbeek greep uitstekend in. LRC had nog geen mogelijkheid gehad maar stond na 6 minuten spelen wel op een 0-1 voorsprong. Akram Chentouf speelde Ali Yilmaz aan die iets van zijn kwaliteiten liet zien en de bal fraai over de doelman van Scherpenzeel tegen het net deponeerde. In het verloop van de eerste helft was het jammer dat Yilmaz zo weinig in het spel betrokken werd. Hij had voldoende vrijheid maar men zocht het toch te vaak over rechts en door het midden.

Tussen beide ploegen was er niet veel verschil, Scherpenzeel dat een klas lager speelt had met name een snelle linksbuiten waar men verdedigend maar moeilijk vat op kon krijgen. Het leverde na 22 minuten spelen de 1-1 op toen LRC verdedigend onvoldoende ingreep, enkele spelers stonden te kijken en de thuisclub profiteerde.

Helemaal onverdiend was het op dat moment ook weer niet. Toch kon LRC voor de rust de marge uitbreiden naar twee doelpunten. Na 37 minuten werd een corner van Cedric Sangwa nog gemist door Wesley Swets, bal was te hoog voor hem, maar op de achtergrond bevond zich Ansu Camara. Hij benutten de ruimte uitstekend en schoot hard binnen, 1-2. Vervolgens werd een grote mogelijkheid voor Sangwa afgefloten wegens buitenspel wat het niet was maar in de 44^ste minuut kwam alsnog de 1-3 op het bord. Swets stond aan de basis van die treffer die op naam kwam van Akram Chentouf die laag binnen schoot.

In de tweede helft een andere opstelling bij LRC:
Jeffrey Ruitenbeek, Dylan Verschoor, Wesley Swets, Ricardo Papilaja, Furcan Cetin, Jordi Kamp, Robin Boekhout, Cedan Ozan, Bart Barendregt, Rick van Loo, Brennan Biri.

Een fitte ploeg en dat zou in het duel toch een behoorlijk verschil maken. Scherpenzeel liep op het laatst op het tandvlees waar LRC nog wel verder had gekund. Cijfermatig was het duel overigens na 2 minuten in de tweede helft al definitief beslist toen scoorde Rick van Loo 1-4 na een diepe bal van Furcan Cetin en Van Loo beter reageerde dan enkele verdedigers.

LRC pakte daarmee ook de controle over de wedstrijd, probeerde wel te combineren maar echt veel opwinding konden de spelers niet veroorzaken. Al moet gezegd dat het duidelijk was dat de spelers van na de rust zichtbaar meer met elkaar hadden gespeeld. Al blijft het in een eerste duel natuurlijk wat onwennig.

Voor beide doelen gebeurde er lange tijd niets tot de 86^ste minuut toen Rick van Loo weer van zich liet horen. Nu was hij het eindstation van een bekeken diepe bal van Robin Boekhout. Op de huid gezeten door een verdediger schoot hij beheerst in de verre hoek binnen waarmee de eindstand van deze nuttige en leuke wedstrijd op 1-5 werd bepaalt.