Cijfers vertellen niet het hele verhaal

Het is het eerste elftal van LRC Leerdam niet gelukt revanche te nemen op de eerdere nederlaag, op eigen veld, tegen Sliedrecht. Het werd een 4-1 nederlaag, cijfers die geen recht doen aan het beeld van de wedstrijd. Sliedrecht werd er rijkelijk mee beloont, LRC had ook mogelijkheden op meer maar de thuisclub as effectiever.

Voor beide ploegen stond er niets meer op het spel al moet LRC nog steeds zes wedstrijden spelen voor men de wedstrijdkleding voor dit seizoen kan opbergen. Maar de stevige plaats in de middenmoot voor beide ploegen garandeert in feite het ticket voor komend seizoen in de eerste klas. Het was met name in de eerste helft te zien, beide ploegen gingen zeker niet tot het gaatje waardoor het de eerste 45 minuten een redelijk gezapig potje was.

Na de rust gingen beide ploegen er meer voor, kregen ook kansen met de 4-1 eindstand als resultaat en daar deed LRC toch wel een beetje tekort mee. Duidelijk is dat men worstelt met de bezetting van de aanvalslinie, daar moet men nu spelers neerzetten die in feite een andere positie ambiëren en zeker niet als spits geboren zijn zoals Ansu Camara dat wel is.

Maar die zit op de tribune in dit geval, er resten nog twee wedstrijden voor hij in een competitiewedstrijd weer mag spelen. Dat betekent dat hij op Hemelvaartsdag, uit tegen DUNO D, weer present zal zijn. Het blijft een probleem waar dit seizoen nog geen oplossing voor gevonden is mede te danken aan blessures van de beoogde vervanger van Ansu Camara.

De wedstrijd was overigens wat minder fel dan veertien dagen terug de tweede helft in Leerdam al blijft het wat vervelend als spelers vragen om gele kaarten voor de tegenstander, gelukkig trapte scheidsrechter Kuijntjes daar niet in. Het moet gezegd, hij floot een prima duel, liet veel toe maar greep in wanneer dat nodig was en het duel eindigde dan ook zonder gele kaarten.

De weersomstandigheden waren prima, het kunstgrasveld vooraf en in de rust nog eens extra beregend dus aan de omstandigheden kon het deze middag niet liggen. LRC had gekozen voor de logische opstelling waarbij men gene beroep kon doen op Ansu Camara, Rick van Loo en Akram Chentouf die een week vakantie viert. Het betekende dat Bart Barendregt, uitgevallen met een kleine blessure en Brennan Bieri weer in de basis begonnen en Jordi Kamp één helft speelde. Jonge spelers waarvan het nodige wordt verwacht in de toekomst en dan is het goed dat men juist in deze wedstrijden minuten maken. Soms gaat dat goed, soms wat minder, een kwestie van ervaring al viel er tegen Sliedrecht niet zoveel te mopperen.

Bart Barendregt had voor de rust de onmogelijke taak in de spits te opereren, in de tweede helft was die ,,eer’’ voor Rogier Gerritsen en kon Barendregt terug naar een plaats centraal op het middenveld waar hij zich zichtbaar meer op zijn gemak voelt al is het dan spijtig dat hij dat geen volle 90 minuten kon laten zien.

Brennan Bieri was druk als altijd, schoffelde in zijn enthousiasme wat spelers onderuit maar excuseerde zich altijd, opzet zat er nooit bij. Ook hij speelde een goed duel, kwam in de tweede helft wat vaker langs zijn tegenstander en gaf de voorzet tot de gelijkmaker. In de tweede helft werd Jordi Kamp ingebracht die het ook al prima deed, natuurlijk licht is maar het spel al wel enkele stappen vooruit ziet, een bijzondere kwaliteit. Hij stond in feite aan de basis van de gelijkmaker.

Als elftal had Sliedrecht wel iets meer in haar mars en met name in de eerste helft had men het middenveld nadrukkelijk in handen. LRC nam het toen ook regelmatig te licht op, spelers die een duel verloren sjokten terug in plaats van zich terug in het duel te knokken, de thuisclub wist daar wel raad mee.

Het begin van het duel ging het allemaal nog gelijk op, kreeg LRC de eerste corner te nemen die direct voor het nodige gevaar zorgde in de verdediging van Sliedrecht, uiteindelijk was het Thomas Heideman die van afstand precies in de handen van de doelman mikte. Iets later een vrije trap op een meter of 20 van het doel van Mathijs Donatz, Ricardo Papilaja mikte iets te hoog waardoor de bal op het dak van het doel eindidigde.

LRC rammelde aan de poort maar moest gaandeweg het initiatief meer aan de thuisclub laten. Weliswaar scoorde Wesley Swets maar die treffer werd afgekeurd wegens buitenspel, terecht zoals dat aan de andere kant twee keer gebeurde eveneens wegens buitenspel, er viel op de beslissingen weinig aan te merken. Maar de aanvallende acties kwamen steeds meer van de thuisclub waarbij Luciano van Harlingen Danny van Steijn een moeilijke middag bezorgde. Waarbij opgemerkt dat de verdediger van LRC bepaalt niet slecht speelde. Een poging van afstand werd door doelman Thijs Janssen tot corner gepromoveerd.

LRC moest het meer van speldenprikken hebben, zo werd een voorzet van Ali Yilmaz, door Sedam Ozan richtingloos over gekopt. Scheidsrechter Kuijntjes liet het spel steeds meer zijn beloop en dat kwam de wedstrijd zeker ten goede zonder dat het kwalitatief nu opzienbarend werd, daarvoor waren er net iets te weinig belangen.

In de 38^ste minuut kwam Sliedrecht op voorsprong toen de verdediging van LRC helemaal open lag bij een voorzet van Sjoerd van de Waal en Dennis Verhoef helemaal vrij de 1-0 binnen kon tikken. LRC kwam maar zelden echt dreigend voor het doel van Donatz en de voorsprong voor de thuisclub bij de rust was dan ook logisch.

De tweede helft bracht een ander spelbeeld. Eigenlijk vanaf de beginfase lag het initiatief bij LRC, klopte het middenveld beter al bleek ook dat Rogier Gerritsen in de spits slechts een noodverband is. En het had na 2 minuten voor hetzelfde geld gelijk kunnen zijn. Een diepe bal van Sedan op Rogier bereikt de doelman van Sliedrecht die het leer tegen Gerritsen op schiet, de bal springt voor de voet van Bieri maar zijn positie was te lastig om te kunnen profiteren.

Zeker het eerste kwartier waren er mogelijkheden, zo werd Ali Yilmaz alleen op de doelman afgestuurd hetgeen een 100% kans was maar hij vond slechts de handen van Donatz om even later te zien dat ook Wesley Swets een prima mogelijkheid had maar schuin voor het doel schoot hij hard naast en in ieder geval over het doel.

Het mocht niet zo zijn, kansen waren er wel degelijk. In minuut 60 dan eindelijk de treffer van LRC. Jordi Kamp verzorgde de pass op Brennan Bieri die, vlak voor de achterlijn de bal precies op het hoofd van Sedan Ozan deponeerde die fraai raak kopte waarbij de hele aanval dat predicaat verdiende, 1-1.

Loon naar werken maar men kon er slechts iets meer dan een minuut van genieten, Sliedrecht vond de ruimte die LRC op dat moment verdedigend weggaf en Jeroen Muilwijk scoorde via de binnenkant van de paal, 2-1. LRC kon weer helemaal opnieuw beginnen zag Bart Barendregt uitvallen, hij werd vervangen door Cedric Sangwa. Maar men was redelijk van slag door de domper hoewel men de aanval zocht wanneer men daar een mogelijkheid voor zag. Sliedrecht loerde op de counter en het foutje aan LRC-zijde. Voor het doel van de thuisclub werd een duel wat makkelijk verloren en toen lag de weg naar het doel van Thijs Janssen als het ware helemaal open, LRC was te veel in voorwaartse beweging, de uitlopende Janssen kon er ook niets meer aan veranderen en Dennis Verhoef maar zijn tweede van de middag en zette Sliedrecht op 3-1.

De wedstrijd was er wel mee gespeeld, LRC mocht het balbezit hebben maar geloofde er niet meer. Dat de thuisclub een minuut voor tijd 4-1 scoorde via Mike Langerak was enkel van belang voor de statistici. Een nederlaag voor LRC waar men ook nu weer mogelijkheden op een gelijkspel heeft gehad. Veel meer dan dat zat er overigens ook niet in.