Meeslepende derby, winnaar komt er niet

De wedstrijd tussen GJS en LRC Leerdam stond zaterdagavond volop in de belangstelling, er was behoorlijk publiek op de wedstrijd afgekomen en onder prima weersomstandigheden hebben die zich geen moment verveeld. Dat het 1-1 gelijkspel uiteindelijk geen tevreden gezichten bij de trainers opleverde was begrijpelijk al was de puntendeling uiteindelijk de beste oplossing.

Een logisch gevolg van wat zich ontspon op het veld was LRC na afloop niet tevreden over het feit dat men, als beter voetballende ploeg, daar geen munt uit kon slaan. Aan de andere kant kreeg ook de ploeg die de betere kansen kreeg, GJS, niet wat men gehoopt had en dan is een gelijkspel een logisch oplossing.

Voor beide ploegen betekent een punt over houden aan dit duel dat men er weinig tot niets mee opgeschoten is. Mocht LRC nog wat ambities gehad hebben dan ziet men die langzaam aan de horizon verdwijnen, om dat gevoel ten minste levend te houden had men moeten winnen. Voor GJS betekent het punt dat men nog niet uit de zorgen is al staat men wel boven de nacompetitiestreep. Men heeft drie punten voorsprong op Delta Sports’95 en nog een wedstrijd meer te spelen al is dat dan tegen DUNO D, voor praktisch iedereen toch de aankomende kampioen. Voor GJS wachten dus nog spannende tijden en LRC zal, hoe dan ook, een hogere positie dan plek acht moeten nastreven.

Dat de wedstrijd pas om 19.00 uur begon was op verzoek van GJS dat er direct een sponsorbijeenkomst aan vast koppelde. En daarnaast is het leuk om een wedstrijd tussen streekgenoten en sportieve rivalen voor veel publiek te spelen en daar was uiteraard wel op gerekend. Sfeervol was het in ieder geval wel en ook voetballend viel het niet tegen.

De spanning zat er vooraf natuurlijk al behoorlijk op, bij GJS was twijfel over het meespelen bij LRC van Ansu Camara. Deze zit echter een schorsing van 5 wedstrijden uit dus voor twijfel was geen ruimte. Daarnaast miste LRC ook Sedan Ozan direct aan de aftrap, hij had last van zijn lies al was daar in het gedeelte dat hij wel speelde weinig tot niets van te zien, pijnlijk kan het best geweest zijn.

Koen Janssen moest dus wat schuiven te beginnen bij de doelman, Thijs Janssen had werkverplichtingen die hij niet kon omzetten, zijn plaats werd ingenomen door Sjoerd de Groot. Het bleek zeker niet de minste wedstrijd van zijn loopbaan te zijn, zeker afgezet tegen de weinige wedstrijden die hij dit seizoen speelde. In feite speelde hij, zowel de eerste als de tweede helft een uiterst belangrijke rol met enkele voor onmogelijk gehouden reddingen. Bart Barendregt mocht starten vanaf zijn favoriete positie centraal in het midden, volgens het jargon op de nummer 10 positie, hij deed het naar behoren, ging echter na de wissel van Brennan Bieri die het veld verliet ten gunste van Sedan Ozan, weer naar de vleugel en moest, in de tweede helft, op eigen verzoek, het veld verlaten.

In de spits tenslotte stond Cedric Sangwa die voor dat man tegen man gevecht tegen GJS te licht bleek.

Jeffrey Winkelman stond als verdediger opgesteld, hij speelde een goede partij waarbij vooral zijn verre inworpen in het oog sprongen, een wapen dat voor dreiging kon zorgen en waar, maar dat was bekend, ook GJS over beschikt. Maar de grootste complimenten moeten, ondanks alle fouten die schuilen in een wedstrijd, toch uitgaan naar de selectie als geheel. Je zag de drang om te willen winnen, men ging de duels goed in en het winnen daarvan betekende een streep door de rekening van de thuisclub.

Bij LRC ook nog de verrassing van een debutant. Mauro van Dijk, speler van het tweede elftal en al een wedstrijd in de benen, kwam in de 71^ste  minuut in het veld waarmee het zijn eerste optreden dit seizoen in de hoofdmacht was. Volgend seizoen zal Mauro van Dijk volledig deel uit maken van de selectie.

De wedstrijd werd op het scherpst van snede gespeeld met veel duels zonder daarbij het respect voor elkaar te verliezen, en duel  dat uiteindelijk best kon boeien zeker ook omdat de uitslag lang, heel lang ongewis bleef. Natuurlijk ook met dank aan scheidsrechter Aafouallah met zijn assistenten. Hij floot zeker niet pietluttig, liet veel doorgaan en deed het vooral verbaal af en was een beetje op de ,,Bas Nijhuis toer’’ hetgeen de wedstrijd en het kijkspel ten goede kwam.

LRC was, over het gehele duel gezien, de beter voetballende ploeg die elkaar via de combinatie probeerde te vinden. Anders was dat bij GJS dat veel enthousiasme aan de dag legde maar voetballend weinig verder kwam dan steeds dezelfde patronen. Men koos razendsnel voor de lange bal waarmee de aanvallers aan het werk dezet werden. Een niet geheel onlogische speelwijze als je daar redelijk succesvol mee bent geweest de laatste duels. En waar GJS wel de bovenste partij in was waren het aantal echte kansen, niet slechts dreiging maar echt de mogelijkheid te scoren. En juist daar mocht men doelman De Groot aan de kant van LRC best dankbaar zijn. Vooral ballen vlak voor hem afgevuurd, met zelf een positie op de lijn, waren toch een prooi voor de doelman. Niet overdreven dat hij daarmee minstens drie keer de grote sta-in-de-weg voor GJS was waarmee gezegd is dat beide niet kregen wat men zich toedichtte. Al was trainer Cees Lagendijk van GJS aan het eind nog de meest tevreden man.

De wedstrijd begon heel anders dan destijds in Leerdam toen GJS brutaal het initiatief nam en daar uiteindelijk de tol voor moest betalen. Deze keer pakte men het anders aan, liet het initiatief aan LRC dat deze opdracht maar wat graag aanpakte. LRC begon met de nodige combinaties en bij hoge ballen was men, via Rogier Gerritsen twee keer gevaarlijk. De thuisclub beperkte zich tot verdedigen, van opbouw was niet echt sprake maar ook lange ballen kunnen gevaarlijk zijn, Ruud Bos en Louis Damen bleven wat dat betreft loeren op een mogelijkheid.

Maar LRC bleef de gevaarlijkste, een vrije trap van Jeffrey Winkelman, die goed speelde, ging maar net voorlangs. Van gevaar of druk voor het doel van LRC was geen sprake maar dat maakt weinig uit als men de eerste de beste mogelijkheid ook direct verzilverd.

Louis Damen aasde al vanaf het begin op een verdedigende fout bij LRC en die kwam er in de 23^ste minuut toen Furcan Cetin en vervolgens Rogier Gerritsen opzichtige in de fout gingen. Wat een eenvoudige terugspeelbal had moeten zijn mislukte faliekant, doelman Sjoerd de Groot kon bijna erger voorkomen, maar bijna is ook niet en Louis Damen kon ongehinderd profiteren. Eén aanval en één doelpunt, over rendement gesproken, 1-0.

Een tik die LRC even moest verwerken en het zorgde voor onrust in verdedigende zin. Men had zelfs zomaar op een grotere achterstand kunnen komen maar twee fantastische reddingen, reactie uitmuntend op twee pogingen van dichtbij, door Sjoerd de Groot voorkwamen dat en hielpen LRC vervolgens weer in het zadel. Beide ploegen claimen nog een strafschop na handsgevallen die door spelers werden waargenomen, de niet kinderachtige Aafouallah negeerde het volledig, mooi was dat hij wel uitleg gaf waarom hij van mening was dat het geen strafschop was.

LRC hervond zich weer, de druk op het doel van Raymon den Haan nam toe en na 40 minuten kon het elektronisch scorebord weer verspringen, nu naar 1-1. Na een voorzet was er wat geklungel voor het doel van GJS men kreeg de bal niet weg en toen was het Thomas Heideman die, van enige afstand scoorde. Bal in ieder geval voor het doel van GJS weg, terug op de middenstip. Direct na het doelpunt wordt Brennan Bieri vervangen door Sedan Ozan.

Foto:  Kopbal Thomas Heideman, Wesley swets en een speler van GJS schudden elkaar alvast de hand.

In de rust waren de puntjes weer op de i gezet, spelers op scherp gezet al leverde dat binnen 7 minuten wel twee gele kaarten op, voor Rogier Gerritsen van LRC en Remco de Bruijn van GJS. De beginfase was weer voor LRC zoals dat de volledige 45 minuten zou duren, heel erg vond GJS dat overigens niet, aan hun speelwijze hoefde niets veranderd te worden. En zo was LRC in het eerste kwartier weer dreigend hetgeen voornamelijk voortkwam uit corners die hoog voor het doel werden geslingerd en men bij GJS de kopkracht kent van spelers die graag wat posities opschuiven bij dergelijke situaties. Hoewel soms dichtbij werd het zelden een echte kans, mogelijkheden dat zeker.

LRC was de gehele tweede helft heel nadrukkelijk op zoek naar de voorsprong en, beter nog, de overwinning. Veel meer in ieder geval dan GJS al was dat ook vooral de verdienste van LRC. Achterin nam men risico, Rogier Gerritsen moest weer ,,oorlog’’ gaan maken in de spits waardoor LRC met vier aanvallers ging spelen. Daarnaast mocht Danny van Steijn proberen wat meer impuls van achteruit te brengen, hij verving Furcan Cetin terwijl ook Bart Barendregt vroeg om een wissel, voelde wat pijn en werd vervangen door Mauro van Dijk.

GJS gokte op de uitval en dat had na 80 minuten zomaar een treffer kunnen opleveren, slordig uitverdedigen gaf Louis Damen een aardige kans, wat onbehouwen ging de bal over waar rust aan de bal succesvoller had kunnen zijn. Een waarschuwing voor LRC was het zeker. Ook LRC kreeg een aardige kans, 85 minuten gespeeld, maar het schot van Ali Yilmaz was al even onzorgvuldig en gehaast als de poging van GJS. Schoten van Wesley Swets en Cedric Sangwa smoorden in de muur van verdedigers die er stonden.

GJS zocht in de laatste minuten nog even het initiatief, compenseerden veel door tomeloze inzet en had zomaar het potje uit kunnen halen. Onverdiend had het wel geweest maar daar zou niemand naar gevraagd hebben, gelukkig voor LRC kreeg men geen doelpunt tegen. Weer Louis Damen knalde wild over en in de laatste seconde liet Sjoerd de groot zich nog eens gelden door een kopbal van Ruud Bos te pakken. Een winnaar kwam er niet.