Nederlaag sneu voor LRC Leerdam

Zaterdag speelde het eerste elftal van LRC Leerdam voor het eerst op eigen veld een vriendschappelijke duel in voorbereiding op beker en  competitie. Men kreeg bezoek van Stedoco dat ook in voorbereiding is op de start van de competitie, voor de bezoekers is dat zaterdag 2 september al. Voor veel publiek was het een onderhoudend duel dat door Stedoco met 2-1 werd gewonnen.

Voor beide trainers, Koen Janssen en Frans Adelaar, was het een goede graadmeter om te beoordelen hoever het eigen teams is in de voorbereiding. Voor Stedoco de laatste kans om de stand van zaken op te nemen, tegen LRC speelde men het laatste duel in de voorbereiding die wisselend verliep al zeggen resultaten in deze fase helemaal niets. Stedoco begint komende zaterdag met een uitwedstrijd tegen ’s-Gravenzande. Voor LRC duurt het nog even, men begint pas op 23 september aan de competitie.

Daarvoor speelt men echter voor de beker, drie duels waarvan twee op eigen grasmat en één op een kunststof mat in Nieuwegein. Dus ook voor LRC was het een mooi ijkmoment tegen een sterke tegenstander die een afdeling hoger speelt en vorig seizoen zelfs derde divisie. De uitkomst van het duel was voor beide trainers duidelijk, er is nog voldoende werk te doen om er een speelwijze in de slijpen die  succes brengt.

Al is het zo dat LRC verder is dan Stedoco als we in ogenschouw nemen dat men in Hoornaar al wat langer bezig is met de voorbereiding. De bezoekers speelden zeker niet op het niveau zoals men dat voor de competitie nodig heeft al blijft ook het duel tegen LRC een moment opname. Afgelopen dinsdag, toen Stedoco met 4-0 won van hoofdklasser Leonidas was het beter volgens de aanwezige kenners. Maar van een echt goede generale zal men in Hoornaar niet kunnen spreken in de wetenschap dat competitie altijd weer anders is.

Bij LRC keek men afloop wat vrolijker de wereld in al bleef men wat teleurgesteld in het resultaat, een nederlaag die op zijn minst sneu genoemd kan worden. De thuisclub speelde goed mee met Stedoco dat weliswaar meer balbezit had maar daar maar hele weinig gevaar voor het doel van LRC uit wist te halen. Kansen waren er, zeker de eerste helft toch al niet veel te zien, in de tweede helft waren het er meer en had LRC ook zomaar de winst kunnen pakken. Maar ook de 2-1 nederlaag van nu zal nauwelijks een reden zijn tot paniek, eerder een bevestiging dat men op de goede weg is met voldoende mogelijkheden.

Jammer is dan dat het grote wisselen, zoals dat in de rust en gedurende de tweede helft plaats vond, altijd voor onrust zorgt. In de rust werd er vijf keer gewisseld, tijdens de tweede helft kwamen nog drie keer waarbij ook eerder gewisselde spelers terug kwamen. Voor de trainer was het dus ook een duel om zoveel mogelijk spelers aan het werk te zien.

Verdedigend maakte LRC een redelijk stabiele indruk met een sterk spelende Ricardo Papilaja al wist hij na afloop zelf ook wel dat een terugspeelbal op hoogte nooit de beste oplossing is. Maar door het naderende vertrek van Rogier Gerritsen lijkt Papilaja wel de aangewezen man voor het centrum van de verdediging, samen met aanvoerder Wesley Swets.

Van een sterk optreden kan ook gesproken worden voor Rick van Loo. Hij heeft de taak Ansu Camara, geblesseerd te doen vergeten. Twee totaal verschillende spelers maar Van Loo is hard op weg zijn kans te grijpen. Dat deed hij ook al in de twee voorgaande duels waarin hij steeds scoorde. Ook tegen Stedoco kan zijn naam weer achter het doelpunt van LRC worden gezet, een doelpunt dat het voorbeeld was van de inzet die Rick van Loo, op de positie in de spits aan de dag legt. Een bal die eigenlijk richting niemandsland gaat, waarin alleen de spits in geloofde om uiteindelijk zijn voldoening te halen met een doelpunt uit een schier onmogelijke hoek.

Maar ook de overige spelers haalden allemaal wel een voldoende. Weliswaar kon men voor de rust aanvallend niet zoveel potten breken maar de inzet was aandoenlijk. Het maakte het duel best leuk om te zien voor de 450 toeschouwers die op deze wedstrijd afgekomen waren. Een heerlijk zonnetje en een goede sfeer, wat wil je nog meer op een zaterdagmiddag in augustus.

Bij LRC was men best tevreden over deze wedstrijd in de wetenschap dat men komend seizoen personele tegenvallers beter kan opvangen dan afgelopen seizoen. LRC moest het doen zonder Ansu Camara die wat langer aan de kant zal blijven door een binnenband probleem aan de knie. Daarnaast moet men het doen zonder Dennis Bot met een probleem aan de rug en Steven Boekhout die ook al niet okselfris uit de eerste oefenwedstrijd is gekomen. Terwijl ook doelman Jeffrey Ruitenbeek niet geheel blessurevrij is. Maar wie de wisselspelers afgelopen zaterdag zag weet dat de keus, op dit moment, nog royaal is terwijl andere spelers hun minuten maakten in het tweede elftal.

Zonder direct hosanna te gaan roepen, het is toch een geruststellende gedachte zeker ook met het komende vertrek van Rogier Gerritsen en Bart Barendregt die beide, voor werk en stage, tijdelijk naar het buitenland gaan.

En dan zal er nog een keus gemaakt moeten worden betreffende de positie in het doel van LRC. Men heeft er drie kandidaten voor die nu alle drie een duel hebben gespeeld. Bepaalt geen graadmeter aangezien Thijs Janssen, die tegen Stedoco speelde, het automatisch drukker had dan de twee andere waarbij men vooral van Sjoerd de Groot nog geen goed beeld heeft kunnen krijgen, daarvoor had hij tegen Sleeuwijk te weinig te doen. Maar voor een keus is nog tijd, LRC speelt mogelijk nog drie oefenwedstrijden (twee zijn er zeker) en ook de drie bekerwedstrijden kunnen de keus makkelijker maken.

De wedstrijd
Natuurlijk mocht verwacht worden dat Stedoco het meeste balbezit zou hebben maar, vanaf het eerste fluitsignaal, deed LRC goed mee. Was bepaalt niet de mindere al was het soms, verdedigend, hard werken voor de thuisclub als Stedoco druk zette en de bal in feite weer te snel richting het doel van Thijs Janssen kwam. Niet dat er veel paniek ontstond maar een kopbal in de 21^ste minuut ging niet eens zover naast.

Heel veel kansen kwamen er voor beide ploegen niet al was Stedoco er na een minuut of 35 toch akelig dichtbij. Men verhoogde druk en het schot paste precies in de hoek, maar op die positie stond Furcan Cetin die het leer wegwerkte om dat enkele seconden later, toen in samenwerking met doelman Janssen, nog een keer te herhalen. Waardoor het 0-0 bleef.

Dat Stedoco niet meer mogelijkheden kreeg kwam ook omdat men vooral de lange bal hanteerde en hoewel men er fysiek de spelers voor heeft zette het toch weinig zoden aan de dijk. Echt gevaarlijk was LRC overigens ook niet geworden, een enkele speldenprik, tot het moment dat Rick van Loo besloot dat men altijd moet geloven in de mest onmogelijke bal. Hij deed het na 42 minuten spelen. Achterhaalde het leer vlak voor de achterlijn en vond twee tegenstanders tegenover zich. Hij passeerde ze op wilskracht en kwaliteit om vervolgens ook doelman Hayri Pinarci het nakijken te geven, 1-0. Een treffer die, vanuit het zicht van Stedoco natuurlijk nooit had mogen vallen en Rick van Loo aantoonde dat niets onmogelijk is.

Het laatste gevaar van de eerste helft was een vrije trap op de rand van het strafschopgebied voor Stedoco. De poging ging niet eens zover naast maar eindigde desalniettemin in het zijnet.

In de tweede helft veranderde er optisch niet zoveel aan het duel, LRC moest zich weer instellen op de ,,nieuwe’’ samenstelling en Stedoco had duidelijk de opdracht meegekregen om hoe dan ook de stand om te buigen in een voordelige marge voor de mannen uit Hoornaar. Voorlopig kwam men echter niet verder dan een poging die weer het zijnet als eindstation had en een bal voorlangs waarbij men een schoenmaat tekort kwam om de bal de goede richting te geven.

LRC had Rogier Gerritsen in de spits geposteerd waar hij moest optornen tegen verdedigers die in het luchtduel, toch een aardige specialiteit van Gerritsen, hun mannetje stonden. Langs die weg moest het niet gezocht worden. Na 19 minuten was Akram Chentouf nog het dichtstbij met een schot van afstand waar doelman Pinarci de grootste moeite mee had en ternauwernood tot corner kon verwerken.

Maar een doelpunt werd de situatie niet, anders nog, de treffer viel aan de andere kant waarmee Stedoco op 1-1 kwam. Een treffer die werd betwist door LRC omdat doelman Thijs Janssen werd gehinderd bij een hoge voorzet waarbij hij minder hoog kwam dan zijn tegenstander van dat moment. De scheidsrechter wilde van niets weten en keurde de treffer goed, een andere beslissing had even logisch geweest. Maar het neemt niet weg dat, gezien het spelbeeld, de gelijkmaker verdient was.

LRC was deze tegenslag al snel te boven, men zocht bij vlagen wat meer de aanval en vooral als men Stedoco verdedigend onder druk zette waren er mogelijkheden zoals rond de 40^ste minuut. Het was een goede periode van de thuisclub waarbij de stormbal in verdedigend opzicht door Stedoco gehesen kon worden. Enkele mogelijkheden werden afgesloten met een schot naast door Rogier Gerritsen, maar ook Bart Barendregt was dichtbij een doelpunt.

En als zo vaak valt die dan andere kant een treffer die zowel letterlijk als figuurlijk uit de lucht kwam vallen. Het ging voor LRC al fout bij de omschakeling op het middenveld, vervolgens is het Ricardo Papilaja die middels een hoge terugspeelbal het gevaar wilde neutraliseren. De bal stuitert nog een keer voor doelman Thijs Janssen die geen kans zag de juiste oplossing voor deze situatie te vinden. Het onder controle proberen te brengen van de bal was juist hetgeen niet moest gebeuren. De ingevallen Morris van de Brink hoopte erop en was daarmee de enige om het leer, wel in twee pogingen, alsnog tegen de touwen te werken, 1-2. Overigens waren verdedigers van LRC in deze situatie ook ver weg, mogelijk verrast.

Stedoco op een voorsprong men speelde de wedstrijd rustig uit. Voor LRC vooral een nuttig duel waarin men heeft aangetoond stappen te maken al was het eindresultaat dan sneu. Maar naar cijfers hoeven we voorlopig niet te kijken.